Zadzwoń i zapytaj o dogodny termin wizyty

533 383 623

Niepłodność męska – ten problem można wyleczyć!

Niepłodność jest schorzeniem definiowanym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) jako brak wystąpienia u kobiety ciąży, pomimo 12 miesięcznego okresu współżycia seksualnego bez stosowania antykoncepcji. U blisko połowy par bezskutecznie starających się o potomstwo, problem leży po stronie mężczyzny. Bezpłodność, czyli nieodwracalna niezdolność do posiadania potomstwa, zdarza się jednak stosunkowo rzadko. Najczęściej mamy do czynienia z czasowym zaburzeniem płodności, które można skutecznie leczyć.

Narastający problem męskiej niepłodności
Wśród par zgłaszających się w poszukiwaniu pomocy – a stanowią one ok. 10 -15% wszystkich par w wieku reprodukcyjnym, najczęściej identyfikowaną przyczynę stanowi czynnik męski, sięgając 30-60% wszystkich przypadków. Spośród nich zaledwie 3- 5% stanowią osobnicy niepłodni, których nasienie w ogóle nie zawiera plemników. Pozostałą część stanowią mężczyźni o nieudowodnionym ojcostwie ze zmniejszonym potencjałem rozrodczym, na co wskazują obniżone wartości parametrów nasienia. Badaniem i leczeniem niepłodności u mężczyzn zajmuje się androlog (specjalista od schorzeń męskiego układu rozrodczego) lub urolog (znawca chorób układu moczowo – płciowego). Jednak ponieważ problem niepłodności dotyczy obojga partnerów i często jest związany nie tylko z układem rozrodczym, pierwsze kroki na drodze do rodzicielstwa najlepiej stawiać wspólnie.

Diagnostyka zaburzeń płodności
Proces diagnostyczny powinien zapoczątkować dokładny wywiad lekarski dotyczący badanej pary. Lekarz uzyskuje informacje co do okresu niepłodności, uprzedniej płodności partnerów, nawyków seksualnych oraz narażenia na toksyny i czynniki szkodliwe związane z zawodem oraz ze środowiskiem jak ołów i związki arsenu. Należy wykluczyć używanie narkotyków oraz stosowanie leczenia mogącego upośledzać spermatogenezę, w szczególności sulfasalazyny, cymetydyny, nitrofurantoiny czy sterydów anabolicznych . Gruntowne badanie kliniczne mężczyzny powinno objąć ocenę wtórnych cech płciowych oraz stan narządów płciowych zewnętrznych. Lokalizacja ujścia cewki moczowej pozwoli zidentyfikować przypadki pseudohermafrodytyzmu męskiego (np.:spodziectwo) a ocena zawartości worka mosznowego umożliwi rozpoznanie żylaków powrózka nasiennego i schorzeń najądrzy i nasieniowodów. Badania jąder, ocena ich położenia, konsystencji oraz wielkości, zarówno palpacyjna poprzez porównanie z orchidometrem Pradera jak i ultrasonograficzna, dają pośrednie informacje o przebiegu spermatogenezy i mogą wskazać, zakres badań dodatkowych które należy wykonać. Średnia objętość jąder wynosi 15-35ml. U mężczyzn bez zaburzeń genetycznych, objawów endokrynopatii lub niemożności wprowadzenia nasienia do pochwy, spermiogram jest wstępnym i podstawowym krokiem diagnostycznym. Pacjenci, u których podejrzewamy zaburzenia produkcji i/lub działania androgenów oraz tacy, którzy mają nieprawidłową liczbę plemników, plemniki o nieprawidłowym ruchu i/lub nieprawidłowej morfologii , wymagają określenia stężeń gonadotropin (LH,FSH) oraz testosteronu (T) w surowicy krwi, chociaż znaczenie tych badań w procesie diagnostyczno leczniczym wydaje się być ograniczone. Wyniki PC testu, szczególnie negatywne mają bardzo niewielką wartość diagnostyczną w ocenie płodności mężczyzny. W szczególnych przypadkach podstawowe informacje o stanie płodności uzyskane poprzez standardową analizę nasienia mogą być pogłębione poprzez zastosowanie, automatycznej oceny nasienia oraz testów funkcjonalnych plemników.

Badanie nasienia w diagnostyce niepłodności męskiej
Podstawowym narzędziem w procesie diagnostycznym niepłodności małżeńskiej oraz ocenie czynnika męskiego, zgodnie z zaleceniami WHO jest standardowe badanie nasienia. Badanie to opisujące liczbę, ruchliwość i budowę plemników jakkolwiek przydatne w określaniu płodności.
W celu standaryzacji badania oraz uniknięcia znacznych różnic interpretacyjnych, powinno być ono wykonane zgodnie z zaleceniami WHO. Warunki wstępne obejmują 2-5 dniowy okres abstynencji seksualnej, uzyskanie nasienia drogą masturbacji najlepiej w laboratorium, unikanie ekspozycji nasienia na zbyt niskie lub wysokie temperatury oraz wykonanie badania w czasie 1 godz od uzyskania. Wynik standardowej oceny nasienia powinien określać objętość ejakulatu, liczbę plemników, odsetek plemników o szybkim i wolnym ruchu postępowym jak również ocenę morfologii. Wśród innych parametrów istotne znaczenie ma obecność leukocytów oraz przeciwciał przeciwplemnikowych. W przypadku stwierdzenia jakiejkolwiek nieprawidłowości w pierwszej ocenie, rekomendowane przez WHO jest ponowne, dwukrotne badanie w odstępach co najmniej 2 tygodni ze względu na znaczne wahania , nawet dobowe, w parametrach nasienia u tego samego mężczyzny.

Przyczyny niepłodności u mężczyzn 

Przyczyn męskiej niepłodności jest naprawdę wiele i w 80% przypadków są one wyleczalne. Na niepłodność męską wpływają czynniki cywilizacyjne, choroby i styl życia, które wywierają wpływ na pogorszenie się jakości męskiego nasienia. Na taki stan rzecz wpływ mają m. in. choroby przenoszone drogą płciową lub też długotrwałe przegrzewanie jąder (obcisła, nieprzewiewana garderoba, częste korzystanie z sauny, spędzanie wielu godzin za kierownicą). Najczęściej wystarczy zmiana trybu życia i przyjmowanie odpowiednich leków – hormonalnych lub antybiotyków. Zdarza się, że niezbędna jest też operacja, w przypadku gdy jądra są nieprawidłowo położone – poza workiem mosznowym lub występuje nieprawidłowe poszerzenie żył splotu wiciowatego, zbierającego krew z jądra. Do uszkodzenia jąder, które produkują plemniki, mogą prowadzić ich wady wrodzone, urazy, nieprawidłowa budowa prącia czy infekcje (wirusowe, bakteryjne oraz grzybicze).